building and structure

معماری ژاپنی به طور سنتی توسط سازه های چوبی مشخص شده است، کمی کم ارتفاع از زمین، با سقف کاشی یا سقف. دربهای کشویی به جای دیوارها استفاده میشوند، به این ترتیب پیکربندی داخلی یک فضای برای موارد مختلف سفارشی میشوند. مردم معمولا به طور سنتی بر روی بالشتک و یا در طبقه دیگری قرار می گیرند؛ صندلی ها و میزهای بالا تا قرن بیستم به طور گسترده ای مورد استفاده قرار نگرفتند. از قرن نوزدهم، ژاپن معماری غربی، مدرن و پس از مدرن را در ساخت و طراحی طراحی کرده و امروزه رهبر معماری و تکنولوژی پیشرفته است.
اولین معماری ژاپن در دوران ماقبل تاریخ در خانه های گاوصندوق ساده و فروشگاه ها مطابق با نیازهای یک جمعیت شکارچی جمع کننده دیده شد. تأثیر سلسله هان چین از طریق کره، معرفی فروشگاه های پیچیده دانه و مراسم دفن مراسم مذهبی را دید.

معرفی بودیسم در ژاپن در طول قرن ششم، یک کاتالیزور برای ساخت کلیسای مقدس با استفاده از تکنیک های پیچیده در چوب بود. تأثیر تنگها و سلسلههای چینی چین پایه گذاری نخستین سرمایه دائمی در نارا بود. طرح خیابان شطرنجی آن از چینی های چانگن به عنوان الگو برای طراحی آن استفاده می کرد. افزایش تدریجی در اندازه ساختمان منجر به واحد های استاندارد اندازه گیری و همچنین پالایش در طرح و طرح باغ. معرفی مراسم چای تاکید بر سادگی و طراحی مدرن به عنوان مقابله با اضطراب اشراف.
در طول بازسازی میجی 1868، تاریخ معماری ژاپن با دو رویداد مهم تغییر یافت. اولین قانون جداسازی قمی و بودا از سال 1868 بود که بطور رسمی بودیسم را از معابد شینتو و بودایی از کلیساهای شینتو جدا کرد و ارتباطی بین این دو را که بیش از هزار سال ادامه داشت، شکست داد.

دوم، پس از آن بود که ژاپن به منظور رقابت با دیگر کشورهای توسعه یافته دوره ای شدید غربی شدن را تجربه کرد. در ابتدا معماران و سبک ها از خارج به ژاپن وارد شدند اما به تدریج این کشور معماران خود را تدریس کرد و شروع به بیان سبک خود کرد. معماران با تحصیل با معماران غربی، سبک بین المللی مدرنیسم را به ژاپن معرفی کردند. با این حال، تنها پس از جنگ جهانی دوم، معماران ژاپنی بر روی صحنه بین المللی تأثیری نداشت، در ابتدا با کار معماران مانند Kenzo Tange و سپس با حرکات نظری مانند متابولیسم.

در معماری سنتی ژاپن، در هر دوره و استفاده از سبک ها، ویژگی ها و تکنیک های منحصر به فرد ژاپن، مانند اقامتگاه، قلعه، معبد بودایی و زیارتگاه شینتو، استفاده می شود. از سوی دیگر، به خصوص در دوران باستان، آن به شدت تحت تاثیر فرهنگ چینی مانند سایر کشورهای آسیایی قرار گرفت، بنابراین معماری در کشورهای آسیایی از ویژگی های آن است.
به طور تقریبی به دلیل تنوع شرایط آب و هوایی ژاپن و هزاره که بین نخستین واردات فرهنگی و گذشته قرار دارد، نتیجه بسیار ناهمگن است، اما با وجود این، می توان چندین ویژگی عمودی جهانی پیدا کرد. اول از همه انتخاب مواد است، همیشه چوب در اشکال مختلف (تخته، نی، پوست درخت، کاغذ، و غیره) برای تقریبا تمام ساختارها. بر خلاف هر دو معماری غربی و برخی از چینی ها، استفاده از سنگ به جز استفاده خاص از خاص، به عنوان مثال podia معبد و پایه های بتکده اجتناب شود.

ساختار کلی تقریبا همیشه یکسان است: پست ها و ستون ها از یک سقف بزرگ و به آرامی منحنی پشتیبانی می کنند، در حالی که دیوارها کاغذ نازک، اغلب متحرک و باربری هرگز. سقف های آرک و بشکه به طور کامل وجود ندارد. منحنی های گیبل و اوا شگفت انگیز تر از چین هستند و محدودیت ستون فقرات (محدب در مرکز) محدود است.
سقف جزء بصری ترین چشمگیر است که اغلب نیمی از کل ساختمان را تشکیل می دهد. [2] مروارید کمی منحنی فراتر از دیوارها، پوشش ورنج ها را گسترش می دهد و بنابراین باید از سیستم های پیچیده ای به نام tokyō، در مورد معابد و زیارتگاه ها استفاده شود. راه حل های ساده تر در ساختارهای داخلی اتخاذ می شوند. پیشخوان های بی نظیر به ناحیه ی داخلی منحصر به فرد می شوند که به فضای ساختمان کمک می کند. داخل ساختمان به طور معمول شامل یک اتاق واحد در مرکز موسوم است که از هر فضای دیگر کمتر مهم است.
تقسیم فضای داخلی مایع است و اندازه اتاق را می توان از طریق استفاده از صفحه نمایش یا دیوارهای کاغذ قابل انتقال تغییر داد. بنابراین، فضای بزرگ و بزرگ ارائه شده توسط سالن اصلی می تواند براساس نیاز تقسیم شود. به عنوان مثال، برخی از دیوارها می توانند برداشته شوند و اتاق های مختلف به موقت متصل شوند تا فضای بیشتری را برای برخی مهمانان ایجاد کنند. جدایی بین داخل و خارج از خود به نوعی مطلق نیست، زیرا کلیه دیوارها می توانند برداشته شوند و محل اقامت یا معبد را به بازدیدکنندگان باز کنند. Verandas به نظر می رسد بخشی از ساختمان به بیگانه، اما بخشی از دنیای خارج به کسانی که در ساختمان. بنابراين سازه ها بخشی از محيط زيست هستند. توجه به مصالح ساختمانی در محدوده طبيعی اطراف صورت گرفته است.
استفاده از ماژول های ساخت و ساز نسبت های مختلفی را در بین بخش های مختلف ساختمان حفظ می کند و هماهنگی کلی آن را حفظ می کند. در رابطه با ساختن نسبت، نیز به مقاله ken نگاه کنید.
حتی در مواردی که نیکوتو توسو گو است، جایی که هر فضای موجود به شدت تزئین شده است، تزئینات تمایل به پیروی دارد، و بنابراین بر ساختارهای پایه تاکید می کند.
این معماری با معماری مقدس و غریب به اشتراک گذاشته می شود، این ویژگی ها تبدیل ساختن یک ساختمان غیر مجاز به معبد و بالعکس را آسان می کند. این اتفاق برای مثال در هوریو جی اتفاق افتاد، جایی که یک عمارت دبیرستانی به یک ساختمان مذهبی تبدیل شد.

دوران ماقبل تاریخ شامل دوره های جومون، ییوی و کافون از حدود 5000 سال پیش از میلاد تا آغاز قرن هشتم میلادی است.
در طی سه فاز دوره یونوم، جمعیت عمدتا شکارچی جمع و برخی مهارت های ابتدایی کشاورزی بود و رفتار آنها عمدتا با تغییرات در شرایط آب و هوایی و سایر محرک های طبیعی تعیین می شد. خانه های اولیه خانه های گودال بود که شامل چاله های کم عمق با طبقه های زمینی پوشیده شده و سقف های چمن ساخته شده بود که برای جمع آوری آب باران با کمک شیشه های ذخیره سازی طراحی شده بود. بعدها در این دوره، آب و هوای سردتر و بارندگی های بیشتر باعث کاهش جمعیت شد که باعث علاقه به مراسم شد. دایره های سنگی غبار در ابتدا در این زمان ظاهر شدند.
در طول دوره ییوئی، مردم ژاپن شروع به تعامل با سلسله چینی های هان، که دانش و مهارت های فنی آنها را تحت تأثیر قرار دادند. ژاپنی ها شروع به ساخت انبارهای طبقه بالا به عنوان انبارها کردند که با استفاده از ابزارهای فلزی مانند اره و برش ها که در این زمان ظاهر شدند، ساخته شد. بازسازی در Toro، Shizuoka یک جعبه چوبی ساخته شده از تخته ضخیم است که در گوشه ها در سبک کابین ورودی پیوست شده و در هشت ستون پشتیبانی می شود. سقف سقف دار است، اما بر خلاف سقف معمولی که در آن خانه های گودال وجود دارد، این یک گودال ساده V است. بعضی از نویسندگان طرح های سازه ای مطرح شده در این دوره را برای ارتباط با مردم آسترنزیایی برنج از شرق چین یا تایوان به جای هان، به ساختار این طرح متصل می کنند.

"تاریخ معماری" اینجا هدایت می شود برای مجله، به تاریخ معماری (مجله) مراجعه کنید.
این مقاله سابقه انواع ساختمان ها و سبک ها را توضیح می دهد - چه چیزهایی ساخته شده اند. تاریخچه ساخت و ساز برای تاریخ ابزار و تکنیک های ساخت و ساز - چگونگی ساخت و سازها را ببینید.
پارتنون در Athens.jpg
پارتنون در آتن
تاریخ معماری، تغییرات معماری را از طریق سنت های مختلف، مناطق، گرایش های سبک و تاریخ های مختلف نشان می دهد. شاخه های معماری عبارتند از مدنی، مقدس، دریایی، نظامی، [1] و معماری چشم انداز (معماری منظر رشته ای از حق خود است، نه شاخه ای از معماری، آن را فقط اتفاق افتاده است به 'معماری' به نام).

در مصر باستان و دیگر جوامع زود هنگام مردم به قدرت مطلق خدایان اعتقاد داشتند و بسیاری از جنبه های زندگی روزمره با توجه به ایده الهی یا فراموشی و نحوه آن در چرخه های مرگ و میر نسل ها، سال ها، فصول ، روزها و شبها. به عنوان مثال جنگلها به عنوان خیرخواهی از خدایان باروری دیده می شوند. بنابراین، تأسیس و سفارش شهر و مهمترین ساختمان های آن (کاخ یا معبد) اغلب توسط کشیشان و حتی حاکم اعدام شد و ساخت و ساز با مراسم مذهبی در نظر گرفته شد تا فعالیت های انسانی را به ادامه آزادی الهی ادامه دهد.
معماری باستانی این تنش بین جهان الهی و فانی است. شهرها یک فضای مقدس حاشیه ای را در بیابان طبیعت در خارج نشان می دهند و معبد یا قصر این نظم را با عمل به عنوان یک خانه برای خدایان ادامه داد. معمار، کشیش یا پادشاه بود، شخصیت مهم نیست؛ او صرفا بخشی از سنت مداوم بود.

معماری و شهرسازی یونانیان و رومی ها بسیار متفاوت از مصریان و ایرانی ها بود. زندگی مدنی اهمیت زیادی برای همه اعضای جامعه به دست آورد. در زمان مقدماتی، مسائل مذهبی تنها توسط طبقه حاکم مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان یونانیان، رمز و راز مذهبی محدوده ی ترکیبات معبد و کاخ را از بین برد و موضوعی بود که مردم و مأمورین آن بودند.
زندگی مدنی یونانی با فضاهای جدید و فضایی به نام آگارا که توسط ساختمان های عمومی، فروشگاه ها و معابد احاطه شده بود، ادامه یافت. آگارا احترام جدید به عدالت اجتماعی را از طریق بحث های باز به جای امپریالیسم به دست آورد. اگرچه حکمت الهی همچنان بر امور انسانی حکمرانی می کرد، آیین های زندگی تمدن های باستانی در فضا، در مسیر هایی که به سمت آکروپولیس زخمی شده بودند، ثبت شده بودند. هر جایی که طبیعت خود را داشت، در یک جهان که از طریق اسطوره رفته بود، در معرض دید قرار گرفت، در نتیجه معابد در بالای کوه قرار گرفتند و هرچه بیشتر به آسمانها می رفتند.
معماری یونانی به طور معمول پس از پرتاب (به نام "trabeated") و ساخته شده از سنگ است. اکثر ساختمان های باقی مانده معابد هستند که براساس قواعد مقتضی است. این معابد معمولا شامل پرستایل (منطقه بیرونی با ستون های معمولی (doric)) و سه بخش در وسط است که عبارتند از: 1. pronaus (ورودی)، 2. اتاق اصلی اصلی یا اتاق نئو (جایی که یک مجسمه از خدا یا الهه و محراب ساخته شده است) و 3. opisthodomos پشت سیلا.

رومیها شهرهای ایتالیایی را در ایتالیا در حدود سه صد سال قبل از میلاد و بعد از آن بیشتر کشورهای غربی به دست آوردند. مسئله روم حکومتداری وحدت ناسازگاری - از اسپانیا به یونانی، مقدونی تا کارتاگینایی - حکومت روم در گستره جهان شناخته شده خود گسترش یافت و فرهنگ های ماندگار و بی نظیر که این اومن را تشکیل می داد، یک چالش جدید برای عدالت را ارائه داد.
یکی از راه های نگاه کردن به وحدت معماری رومی از طریق تحقق جدیدی از تئوری حاصل شده از عمل است و به صورت فضایی به تصویر کشیده شده است. از نظر اجتماعی ما این اتفاق می افتد در فروم رومی (خواهر و برادر آگورای یونان)، جایی که مشارکت عمومی به طور فزاینده ای از عملکرد بنیادی آیین ها حذف شده و در دکوراسیون معماری نشان داده شده است. بنابراین ما در نهایت شاهد ابتدای میدان عمومی معاصر در تالار یولیم هستیم که توسط جولیوس سزار آغاز شده است، جایی که ساختمان ها از طریق نمای داخلی خود به عنوان نمایندگی در فضا حضور دارند.
همانطور که رومیان تصمیم به نمایندگی از تقدس از فضاهای واقعی مقدس برای شرکت در جامعه انتخاب کرد، ماهیت ارتباطی فضا برای دستکاری انسان باز بود. هیچ کدام از اینها بدون پیشرفت مهندسی و ساخت و ساز رومی یا معادن سنگ مرمر تازه پیدا نشده بود که از سرزمین جنگ بودند؛ اختراعات مانند قوس و بتن به شکل کاملا جدیدی برای معماری روم ارائه دادند، فضای متراکم را در گنبد های گنبد و کولون ها قرار دادند، زمینه های حاکمیت امپریالیستی و نظم مدنی را پوشیدند. این همچنین پاسخی به شرایط آب و هوایی تغییرناپذیر بود که نیاز به ساختمانهای جدیدی برای افزایش پیچیدگی - colosseum، بلوک مسکونی، بیمارستان ها و دانشگاه های بزرگ داشت. ساختمانی عمومی مانند جاده ها و پل ها آغاز شد.

رومی ها به طور گسترده ای در قوس، غواصی و گنبد به کار گرفته و توسعه دادند (نگاه کنید به انقلاب معماری رومی)، که همه آنها قبلا کمی استفاده شده بودند، مخصوصا در اروپا. [8] استفاده نوآورانه آنها از بتن رومی، ساختمان ساختمان های بسیاری را که اغلب بی سابقه در سراسر امپراتوری است، تسهیل می کند. این شامل معابد رومی، حمام رومی، پل رومی، آبشارهای رومی، بندرهای رومی، قوس پیروزی، آمفی تیتانهای رومی، کاخهای سیرکهای رومی، مازولای و همچنین کلیساها در اواخر امپراطوری نیز هستند.
گنبد های رومی اجازه ساخت سقف های شمع را می دهند و فضاهای عمومی زیادی را تحت پوشش قرار می دهند مانند حمام های عمومی مانند حمام دیوکلتیان یا پنتهون معروف در شهر رم.
مورخان هنری مانند گاتفریید ریشتر در دهه 1920 نوآوری معماری رومی را به عنوان قله پیروزمند شناسایی کردند و این نشان می دهد که چگونه این نماد قدرت بر روی زمین، در زمانی که امپراتوری روم غربی در آن قرار داشت، تبدیل و در داخل basilicas مسیحی مورد استفاده قرار گرفت پاهای آخر: قوس قبل از محراب تعیین شد تا نمادی از پیروزی مسیح و بعد از زندگی باشد. این آبشارهای قابل توجهی است که ما شاهد پیروزی قوس ها هستیم، به خصوص در بسیاری از نمونه های باقی مانده مانند Pont du Gard، آبشار در Segovia و باقی مانده از Aqueducts of Rome itself. بقای آنها شهادت دوام مواد و طراحی آنها است.

منطق ساختاری یک ساختمان فولادی ساختاری کاملا متفاوت از سیستم فریم فولادی است. تصمیم گیری در مورد کدامیک از دو گزینه بهتر است، در این صورت با درک ابتدایی این منطق، نسبتا واضح می شود. در یک ساختمان فولادی ساختاری، بین عناصر ساختاری و پر شدن تفاوت های مشخصی وجود دارد. در این مورد، عناصر ساختاری اولیه عناصر خطی مانند ستون ها و پرتوها هستند، که در بسیاری موارد روی یک شبکه منظم قرار می گیرند. اتهامات عمودی به صورت بارهای متمرکز منتقل می شود. عناصر فردی معمولا پروفیل های گرم فولاد نورد با بخش مهم است. آنها ستون و پرتو نوع IPE شما هستند. در این روش ساخت و ساز نیز می توان از دیگر پروفیل های I شکل یا بخش های توخالی مانند پروفیل جعبه یا لوله استفاده کرد. اتصال دو یا چند عنصر بوسیله دو پیچ یا جوش انجام می شود.

یکی از نکات برجسته ساختمان های فولادی سازه این است که طرح را می توان نسبتا مستقل از ساختار درک کرد. با استفاده از بخش های بزرگ، دهانه های آزاد و کانتینرهای بزرگ را می توان از بین برد. حمایت از بارهای سنگین سنگین یا عناصر کم عمق، اما قوی، یکی دیگر از مزیت های ساختمان های فولادی سازه است.

تیرآهن یک محصول فولادی ساختاری است که برای پشتیبانی از بارهای سنگین ساخته شده است. تیرهای فولادی در ابعاد و انواع متفاوت می باشند، از این رو کاربرد های مختلف آنها در ساخت سازه ها و ساختمان ها است. مشخصات ساختار تعیین هندسه، اندازه و شکل پرتوها. این پرتوها می توانند مستقیم یا منحنی باشند.

یکی از مهمترین منابع در ساخت و ساز، ساخت پل ها، ساختمان ها یا ساختارهای بزرگ دیگر، فولاد ساختاری است. این مواد دارای لیست بلند مزایایی هستند که برای شرکت هایی که زیرساخت های کشور خود را ایجاد و نگهداری می کنند، ضروری است.

برای پروژه های بسیاری، فولاد ساختاری ستون فقرات را تشکیل می دهد. به همین دلیل ضروری است که فرایند پیچیده و سختگیرانه که برای تشکیل مواد لازم و سازگاری با آنچه که بخشی از آن است، بسیار مهم باشد. هنگامی که آن را به درستی کار نمی کند، خطرات آشکار مرتبط با یک زندگی پایدار پروژه در آن وجود دارد.